woensdag 25 november 2009

Artsen zonder grenzen houdt halt in Mechelen


Op de Mechelse Schoenmarkt staat een wel heel speciale vrachtwagen, vanbinnen bevindt zich een fototentoonstelling van Artsen Zonder Grenzen (AZG). Deze trekt rond over heel België.




Carolien Caluwaerts is een psycholoog zonder grenzen en komt uit Sint-Amands. "We willen mensen duidelijk maken wat het is om een arts zonder grenzen te zijn en wat we doen op het terrein. We zijn hier voor alle duidelijkheid ook niet om aan fondsenwerving te doen maar om in de eerste plaats te informeren. We merken ook dat de vrachtwagen meer effect heeft dan een infostandje op een festival of het uitdelen van pamfletten."




Zelf is Carolien al jaren actief binnen AZG en is ze juist terug van een groot project met hiv-patiënten in Mozambique. "Samen met nationale en internationale medewerkers behandelde ik er een tienduizendtal patiënten met aidsremmers." Haar motivatie om te gaan werken voor de organisatie haalde ze uit haar kindertijd. "Als kind kreeg ik interesse voor Afrika en wilde ik iets goed doen, liefst binnen een derde wereld context."




"Telkens ik naar België terugkeer is het altijd wennen. In het begin vind ik vijftig euro voor een nieuwe trui te veel, maar na een tijdje trek je je dit niet meer aan en leer je de verschillende ervaringen van elkaar loskoppelen." Carolien haar meest emotionele ervaring vond plaats tijdens een autorit van Zuid-Soedan naar Oeganda. "Ik trok met een chauffeur naar Soedan omdat er huizen in brand waren gestoken door rebellen. Onderweg kwamen we een stroom mensen tegen die gevlucht waren. Bij de groep was een meisje dat niet meer kon lopen. Ik dacht dat ze malaria had, en gaf ze medicatie. Maar ik ben geen arts dus weet niet of mijn conlusie juist was toen en of ze is blijven leven."




Om met AZG mee te gaan moet je eerst een cursus tropische geneeskunde volgen en over twee jaar werkervaring beschikken. Het werkveld van de organisatie is heel ruim; dokters, verplegers, journalisten, logistiek medewerkers en mensen voor de administratie zijn allemaal van tel. Het is niet zo dat je niet betaald wordt voor je geleverde werk, je krijgt een bedrag om je basisproducten op de plaats van het project te kunnen kopen en hier bovenop krijg je een minimumloon. Afhankelijk van de zwaarte van je missie heb je ook een aantal vakantiedagen.




Annelies Lauwers


Geen opmerkingen:

Een reactie posten